Właśnie obejrzałem spektakl „Kuracja” na TVP2. Mocna rzecz.
Krótka przypowieść o tym co się dzieje w duszy człowieka wdeptywanego w chorobę.
Dłuższa opowieść o konsekwencjach ciekawości zawodowej…

Wysłany: 06 lutego 2006, 01:03:13

Wszędzie Katowice i Katowice… Prasa, TV, radio…

Dziś w nocy mojemu dobremu kumplowi zmarła matka. Ile matek umarło dziś w nocy? Kto o tym napisze? Kto, poza najbliższą rodziną, tęskni i płacze?

Bo te Katowice to katastrofa…

To ja się pytam – a czy nasze zanieczyszczone powietrze, zatruta woda i toksyczne jedzenie – to nie jest katastrofa? Nie powodują chorób, kalectwa i śmierci? Czy wtedy rodzina dostaje jakąś rekompensatę za stratę?

Może i lepiej, że najbliźsi odchodzą w ciszy, wśród rodziny. Nie przed kamerami, nie pod okiem pismaków. Dzięki temu zostaną tacy, jacy byli – kochani. Nie zjedzeni przez rządną sensacji publiczkę. Żadne pieniądze nie są warte robienia jarmarcznego dziwu z osobistych tragedii.

UWAGA!

Poniżej następują słowa niecenzuralne!

…ta nawiedzona #$@%!@!! została doradcą premiera?!?

Czy ktoś wie
dlaczego kwiaty rosą płaczą
liście się rumienią
winne rośle martwią datą?
Czy słoneczka długie ręce
słodycz wleją w owoc
czy radości dadzą dziecku
więcej więcej?

…może mi ktoś wyjaśni, czemu czuję się z lekka osaczony…

…od dwóch godzin siedzę i patrzę na twój status. I nie wiem, co odpowiedzieć…

i jeszcze jeden i jeszcze raz…
jak tak dalej pójdzie to się miły pochlastasz…

blah. ciasno w pociągu. nie ma jak lapsa wyjąć. i słuchawek nie wziąłem więc sobie filmu nie obejrze.

No to kfreebsd! Rogaty debian rulez!

Zauważyliście, jak odprężający potrafi być powrót do pracy po urlopie?