Jak dla mnie to paranoję z blokowaniem lewego pasa rozkręcają ci, którzy zapierdalają jak idioci.
Obserwacje z dziś – A1, większość w pięknym słońcu, ale i trochę w całkiem gęstym deszczu.
Tiry mają różnie skalibrowane kagańce. Widzę 800-1000m przede mną TIR schodzi na lewy pas, łyka wolniejszego. Trwa to chwilę. Ja mam 140 na blacie, mam w cholerę czasu, aby zdjąć nogę z gazu i doczepić się 60-80m za wyprzedzającym. Zanim dojadę, to on jest już w połowie. Korona mi z głowy nie spadnie, jak zaczekam minutę, aż skończą się miziać i ciężarowy zjedzie z lewego, docisnę, łyknę obu, zejdę na prawy.
ALE… wyprzedzam te dwa tiry, mam 120 na blacie, bo pada, piździ i w ogóle syf na kiju. I nagle dwa metry za moim zderzakiem jedzie jakiś palant, który w deszczu, na mokrym zapierdalał 180-200km/h i hamował tak, że mało nie przyjebał w bariery. Długie, klakson, kierunkowskaz – jakby miał, to by jeszcze chorągiewką machał i wuwuzelą trąbił. Gdzie mu zjadę? Pod tira? Musi odczekać, ja nie będę jechał szybciej. Skończę wyprzedzać, zjadę na prawy … mija mnie o wyciągnięcie ręki lewym marginesem z rykiem silnika kiedy schodzę na prawy. A, chciałbym przypomnieć, że jak schodziłem na lewy pas to tego chuja jeszcze nie było w mojej strefie czasowej, więc drogi mu nie zajechałem.
Mogę jechać równo przepisowego maxa, czyli – przypominam – 140kph. Zerknę w lustro, 300m za mną czysto, schodzę na lewy aby łyknąć coś jadącego wolniej – zaraz mam jakiegoś pajaca na zderzaku. I moja wina, że blokuję lewy pas. A przypominam, że manewr wyprzedzania musi chwilę potrwać, bo na lewy pas schodzimy mając kilkadziesiąt metrów do poprzedzającego auta, nie kilka, a i przed sam dziób komuś nie wypada wjechać tylko dobrze odejść ze 20-30m.
Ale wiem, ja pizda jestem i frajer, bo pamiętam, że fizyka to zimna suka, która błędów nie wybacza.